به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز تودی ،یک مطالعه طولی اخیر نشان می دهد که مشخصات خواب شب قبل، فعالیت بدنی در روز قبل و ترکیب غذایی صبحانه با تغییرات روزانه در سطح هوشیاری صبحگاهی افراد مرتبط است.

این مطالعه همچنین نشان داد که عوامل غیر ژنتیکی، از جمله خلق و خو، کیفیت خواب، سن و دفعات مصرف روزانه غذا، تفاوت‌هایی را در هوشیاری صبحگاهی در بین افراد پیش‌بینی می‌کنند.

این مطالعه تأثیر ملایمی از عوامل ژنتیکی را بر هوشیاری روزانه گزارش کرد و نشان داد که مداخلات برای اصلاح عوامل غیر ژنتیکی می‌تواند به بهبود سطح هوشیاری روزانه کمک کند.

اختلال هوشیاری بلافاصله پس از بیدار شدن و در طول روز می تواند بر عملکرد شناختی و حرکتی تأثیر منفی بگذارد و خطرات ایمنی را افزایش دهد.

مطالعه اخیر منتشر شده نشان می دهد که عوامل مختلف سبک زندگی قابل تغییر، مانند کیفیت و مدت خواب، ممکن است تأثیر بیشتری بر سطح هوشیاری صبحگاهی نسبت به عوامل ژنتیکی داشته باشند.

این نتایج نشان می دهد که مداخلات انجام شده در سطح فردی و اجتماعی با هدف قرار دادن این عوامل غیر ژنتیکی می تواند به کاهش پیامدهای منفی مرتبط با اختلال هوشیاری کمک کند.

اختلال در هوشیاری و عوامل خطر

اینرسی خواب به مرحله اختلال در هوشیاری و عملکرد اشاره دارد که بین خواب و بیداری رخ می دهد و می تواند دوام بیاورد بین چند دقیقه تا چند ساعت پس از بیدار شدن از خواب.

اگرچه این یک پدیده رایج است، اما می تواند تأثیر عمیقی بر بهره وری و ایمنی افراد داشته باشد.

به طور خاص، اینرسی خواب می تواند بر ایمنی کارگران در مشاغل خطرناک تأثیر بگذارد یا تصمیم گیری توسط پرسنل خدمات اضطراری، از جمله کارکنان مراقبت های بهداشتی و آتش نشانان را مختل کند، که می تواند ایمنی دیگران را تحت تأثیر قرار دهد.

به همین ترتیب، کاهش هوشیاری در طول روز به دلیل خواب ناکافی با کاهش بهره وری و افزایش خطر تصادفات رانندگی همراه است.

در مطالعه حاضر، محققان عوامل مرتبط با تغییرات روزانه در هوشیاری صبحگاهی را در همان فرد ارزیابی کردند.

آنها همچنین نقش عوامل ژنتیکی در مقابل عوامل غیر ژنتیکی را در تأثیرگذاری بر تفاوت‌های میانگین سطح هوشیاری صبحگاهی در بین افراد بررسی کردند.

مدت زمان خواب و فعالیت بدنی

محققان ابتدا تاثیر چهار مورد از پیش تعیین شده را بررسی کردند.آنها تأثیر پروفایل خواب شب قبل، فعالیت بدنی در روز قبل، ترکیب غذایی صبحانه و سطح قند خون بعد از صبحانه را بر هوشیاری صبحگاهی ارزیابی کردند. شرکت کنندگان از طریق مطالعه، میزان مصرف غذایی و هوشیاری خود را در برنامه مطالعه ZOE ثبت کردند.

برای بررسی تأثیر این عوامل، محققان از داده‌های جمع‌آوری‌شده در یک دوره ۲ هفته‌ای از ۸۳۳ فرد ۱۸ تا ۶۵ ساله استفاده کردند. شرکت‌کنندگان مجبور بودند در تمام مدت مطالعه از یک شتاب‌سنج ساعت مچی استفاده کنند تا جمع‌آوری داده‌ها در مورد پروفایل خواب و سطح فعالیت بدنی آنها تسهیل شود.

برای ارزیابی سطوح هوشیاری صبحگاهی، شرکت کنندگان سطوح هوشیاری خود را در یک اپلیکیشن در مقیاس 0 تا 100 ثبت کردند. آنها اولین رتبه هوشیاری خود را در شروع صبحانه و سپس به طور متناوب در طول 3 ساعت بعدی گزارش کردند.

بر اساس مشخصات اولیه خواب هر شرکت‌کننده، محققان ارتباطی بین مدت زمان خواب و زمان خواب با سطح هوشیاری صبحگاهی پیدا کردند.

به طور خاص، زمانی که یک شرکت‌کننده بیشتر از حد معمول می‌خوابید یا دیرتر از زمان معمول خود بیدار می‌شد، احتمال بیشتری داشت که صبح روز بعد سطوح بالاتری از هوشیاری خود را نشان دهد.

سطوح بالاتر فعالیت بدنی در روز گذشته نیز با افزایش هوشیاری صبحگاهی همراه بود.

فقط سطح فعالیت بدنی در 10 ساعت فعال روز قبل با سطح هوشیاری صبحگاهی همبستگی مثبت داشت.برعکس، فعالیت بدنی در طول شب با هوشیاری کمتر صبحگاهی همراه بود.

وعده های غذایی

محققان تاثیر ترکیب درشت مغذی صبحانه را بر هوشیاری صبحگاهی هم بررسی کردند. آن‌ها صبحانه‌های استاندارد شده منطبق با کالری با ترکیبات غذایی متفاوت، از جمله وعده‌های غذایی با کربوهیدرات ، پروتئین و فیبر بالا را برای هر شرکت‌کننده ارائه کردند که در روزهای مختلف مصرف می‌شد.

محققان سطح هوشیاری شرکت کنندگان را پس از مصرف هر یک از این وعده های غذایی با سطح هوشیاری پس از یک وعده غذایی مرجع که سطوح متوسطی از کربوهیدرات ها و پروتئین ها را فراهم می کرد، مقایسه کردند.

در میان وعده‌های غذایی استاندارد متفاوتی که برای شرکت‌کنندگان ارائه شد، مصرف یک صبحانه پر کربوهیدرات با سطوح بالاتری از هوشیاری صبحگاهی نسبت به وعده غذایی مرجع همراه بود.

در مقابل، صبحانه با پروتئین بالا نسبت به وعده غذایی مرجع با سطح هوشیاری کمتری مرتبط بود.

محققان همچنین بررسی کردند که چگونه تغییرات در سطح گلوکز (قند) خون پس از مصرف صبحانه بر سطح هوشیاری صبحگاهی تأثیر می گذارد.

مستقل از ترکیب صبحانه، کاهش بار گلیسمی خون ، معیاری برای تأثیر مصرف غذا بر سطح گلوکز خون، بعد از صبحانه با هوشیاری صبحگاهی بیشتر همراه بود.

قابل ذکر است، این چهار عامل مستقل از یکدیگر بر سطح هوشیاری صبحگاهی تأثیر می‌گذارند.

تفاوت بین افراد

در حالی که این عوامل تفاوت‌های روزانه در هوشیاری صبحگاهی را در یک فرد توضیح می‌دهند، نویسندگان همچنین به عواملی علاقه‌مند بودند که می‌تواند توضیح دهد که چرا شرکت‌کنندگان مشخصی از میانگین سطح هوشیاری بالاتری نسبت به دیگران دارند.

به بیان دیگر، محققان به عوامل ژنتیکی و یا شیوه زندگی علاقه‌مند بودند که می‌توانند بر مشخصه یا میانگین سطح هوشیاری فرد در طول روز تأثیر بگذارند.

محققان دریافتند که خلق و خوی مثبت، سن بالاتر، دفعات کمتر غذا خوردن در طول روز و کیفیت خواب بهتر پیش بینی کننده میانگین سطح هوشیاری روزانه افراد است.

مطالعه حاضر شامل دوقلوها و بالغین غیرمرتبط ژنتیکی بود. این به محققان اجازه داد تا میزان تأثیر عوامل ژنتیکی بر سطح هوشیاری روزانه در دوقلوها را بررسی کنند.

محققان دریافتند که عوامل ژنتیکی تأثیر کمی بر سطح هوشیاری افراد دارد که نشان دهنده تأثیر قابل توجه عوامل سبک زندگی است که قابل تغییر هستند.

استفاده از این نوع تجزیه و تحلیل، امکان ارزیابی دقیق‌تر رفتارهای بالقوه قابل تغییر را برای بهبود هوشیاری روز بعد فراهم می‌کند. این نه تنها برای اهداف بالقوه فردی و اجتماعی برای بهبود ایمنی و سلامتی هیجان‌انگیز است، بلکه برای جامعه پژوهشی نیز هیجان‌انگیز است زیرا فرضیه‌های قابل آزمایش بیشتری را برای بررسی‌های آینده برای شناسایی مکانیسم‌های دقیق ایجاد این تغییرات مشاهده‌شده در هوشیاری ارائه می‌دهد.»

محدودیت های مطالعه

محققان اذعان کردند که مطالعه آنها دارای چند محدودیت است. برای مثال، سطوح هوشیاری صبحگاهی در این مطالعه بر اساس گزارش‌های شخصی بود و می‌توانست مستعد سوگیری باشد.

این مطالعه همچنین برای تفاوت در قرار گرفتن در معرض نور در طول صبح، عاملی که به طور قابل توجهی هوشیاری را افزایش می دهد، در نظر نگرفت.محققان همچنین خاطرنشان کردند که همه صبحانه‌های استاندارد شامل کربوهیدرات‌ها، پروتئین و چربی است و فقط در سطوح این درشت مغذی‌ها متفاوت است.